1. هنگام پخش سرود ملی روی دو پای خود بایستید و دستان خود را چهار انگشت بر روی خط دوخت شلوار خود با جهت گیری شصت خود به سمت جلو قرار دهید. سر و گردن خود را بالا نگه دارید و نگاهتان را مستقیم به جلو نگه دارید. اگرچه قرار دادن دست بر روی قلب در مسابقات ورزشی مرسوم است و نشان از تعلق خاطر به میهن و نظام دارد ولیکن در جلسات رسمی چنین حرکتی عرف نیست.
  2. بهتر است پیش از حضور در مراسم اطلاعاتی در خصوص تاریخ، فرهنگ، اقتصاد، ... کشور میزبان جمع آوری کنید. استفاده از این اطلاعات در گپ و گفت با میزبان باعث خوشحالی و جذب وی می شود.
  3. در زمان ایستادن بر روی سن، روی یک پا نایستید. شما باید مستقیم و روی دو پای خود بایستید.
  4. درب های ورودی و یا خروجی را باید برای نفر پست سر نگهداشت و در مقابل چنین خدمتی باید متقابلاً تشکر نمود.
  5. اهدای هدیه در تشریفات امری معمول است، این کار برای تحکیم مودت و تداوم دوستی و به عنوان یادبود مفید می‌باشد.
  6. بهتر است هدایای رسمی از صنایع دستی و تولیدات داخل کشور انتخاب شود. هدیه گران قیمت برای افراد ناآشنا شایسته نیست و ممکن است باعث سوء برداشت شود.
  7. چنانچه اداره جلسه ای را برعهده دارید، باید فرصت صحبت کردن را برای همه فراهم کنید.
  8. بهتر است در حضور افراد خارجی، برای صحبت با همکاران خود از زبان مادری استفاده نکنید. 
  9. مزاح و بیان لطیفه می‌بایست متناسب با شرایط و افراد حاضر باشد و بموقع انتخاب شود. لطیفه ها در هر فرهنگی بار معنایی و سرگرمی خاص خود را دارد. برای مثال، بسیاری از لطیفه های انگلیسی نمی توانند باعث خنده ایرانیان شوند. اما کمی خندیدن به یک لطیفه بی مزه باعث خوشحالی گوینده می شود.

علی رغم اینکه بایستی موارد بسیاری از جمله نکات فوق را در رویدادیهای رسمی و حرفه ای رعایت کرد، اما تشریفات را نباید مقررات و آداب و رسومی زائد و دست و پا گیر و ساخته و پرداخته افکار قرون گذشته دانست. رعایت تشریفات در روابط بین‌المللی الزامی است و عدم رعایت این اصول از ساده ‌ترین آن گرفته که نحوه معرفی، آشنایی و مبادله کارت ویزیت است تا انجام مذاکرات و عقد قراردادها بعضاً باعث رنجش افراد و باعث بروز سوء تفاهم و دست زدن به عمل متقابل می‌شود. در این ارتباط، نباید به میل و سلیقه شخصی عمل کرد. ضمن اینکه متقابلاً می‌بایست رعایت این اصول را از طرف مقابل خواستار شویم.

این نکته را نیز نباید فراموش کرد که در شرایط رقابتی امروز، برخورداری از هوش آداب معاشرت (هوش اتیکتی) و تأثیر مثبت در اولین دیدار می تواند باعث شود تا نسبت به همگنان خود متمایز شویم و در رقابت برنده شویم. می گویند که نخستین ملاقات 15 ثانیه به طول می انجامد، ولی اثر آن می تواند در تمام عمر حرفه ای ما باقی بماند. به علاوه، رعایت اصول تشریفاتی مطلق نیست و بعضاً تابع زمان و مکان و شرایط جغرافیایی است. فراموش نکنیم که بر اساس رفتار ما، درباره آداب و رسوم کشورمان قضاوت می کنند.