عبارت «روش تحقیق» معانی زیادی دارد. این عبارت می ­تواند برای چگونگی طبقه ­بندی اطلاعات، چگونگی طرح­ ریزی یک مطالعه یا تحلیل اطلاعات به کار برده شود ولی در حقیقت این عبارت بیشتر برای چگونگی جمع ­آوری اطلاعات به کار می­رود.

 

جامعه­ شناسان، دیوید و کاواناکمایس[1] می­گویند چهار روش برای جمع‌آوری اطلاعات وجود دارد: روش طرفدارانه، اسطوره‌ای، عقل گرایانه و علمی. در روش طرفدارانه، اسطوره‌ای، عقل گرایانه و علمی. در روش طرفدارانه، اطلاعات به وسیله شناسایی اجتماعی یا سیاسی اشخاص به عنوان تولیدکنندگان محدود اطلاعات فراهم می‌شود.

 

 این اشخاص ممکن است افراد قابل اعتماد در یک جامعه قبیله‌ای، شاهانی، استبدادی و یا دانشمندانی در یک جامعه تکنوکرات باشند. اطلاعات در روش اسطوره‌ای به وسیله پیامبران، مدیوم‌ها (افرادی که دارای بسط روح هستند و با ارواح در تماس هستند) یا اشخاص دیگری که قدرت ماوراء طبیعی دارند، تولید می‌شود. ولی روش عقل گرایانه، اطلاعات را از طریق یک فرایند توضیحی فراهم می‌کند و توضیحات نیز بر پایه منطق رسمی هستند.