امروز سیصد و شصت و پنجمین و آخرین روز از سال 2017 میلادی است. سالی همچون سال‌های دیگر با ملغمه‌ای از شادی و شور، اشک،اندوه و تردید بخش «ترامپ» آن بسیار پررنگ بود. در سه ماهه پایانی این سال اتفاقی رخ داد که دستیابی به آن، رؤیا و آرزوی بسیاری از مردم جهان شده بود. ابر سیاه داعش که سه سال عراق را فراگرفته بود، با تندباد نیروهای مقاومت و ارتش عراق از آسمان این کشور زدوده شد. داعش نخستین و منسجم‌ترین گروه تروریستی تاریخ جهان است که توانست سرزمین‌های وسیعی را تحت اختیار خود درآورد و حکومتی منسجم تشکیل دهد؛ حکومتی که تمام مشخصه‌های لازم برای یک حکومت را از فرهنگ و آموزش گرفته تا اقتصاد و بهداشت و قضا داشت و در ممالک تحت اختیار خود، واحد پولی مجزا، مالیات نظام مدیریت شهری داشت.
با این حال حتی این گروه منسجم تروریستی نیز نتوانست به سرنوشتی بهتر از سایر گروه‌های تروریستی دست یابد و دولتی مستعجل داشت. دولتی که در پی فرمان جهاد آیت‌الله سیستانی مرجع تقلید شیعیان عراق تاب حملات را نیاورد و سرانجام پس از نبردی طولانی و از دست دادن تدریجی ممالک تحت اختیار خود، فروپاشید. هرچند که به اعتقاد اغلب تحلیلگران و ناظران منطقه‌ای، داعش هر چند دیگر بسختی نفس می‌کشد اما هنوز نیمه جانی دارد و افکار و ایدئولوژی خطرناک آن در جای جای خاورمیانه و شمال آفریقا مشاهده می‌شود؛ غرب نیز نگران کوچ تروریست‌ها به کشورهای اروپایی است.
