عبارت «روش تحقیق» معانی زیادی دارد. این عبارت می تواند برای چگونگی طبقه بندی اطلاعات، چگونگی طرح ریزی یک مطالعه یا تحلیل اطلاعات به کار برده شود ولی در حقیقت این عبارت بیشتر برای چگونگی جمع آوری اطلاعات به کار میرود.
جامعه شناسان، دیوید و کاواناکمایس[1] میگویند چهار روش برای جمع‌آوری اطلاعات وجود دارد: روش طرفدارانه، اسطوره‌ای، عقل گرایانه و علمی. در روش طرفدارانه، اسطوره‌ای، عقل گرایانه و علمی. در روش طرفدارانه، اطلاعات به وسیله شناسایی اجتماعی یا سیاسی اشخاص به عنوان تولیدکنندگان محدود اطلاعات فراهم می‌شود.
این اشخاص ممکن است افراد قابل اعتماد در یک جامعه قبیله‌ای، شاهانی، استبدادی و یا دانشمندانی در یک جامعه تکنوکرات باشند. اطلاعات در روش اسطوره‌ای به وسیله پیامبران، مدیوم‌ها (افرادی که دارای بسط روح هستند و با ارواح در تماس هستند) یا اشخاص دیگری که قدرت ماوراء طبیعی دارند، تولید می‌شود. ولی روش عقل گرایانه، اطلاعات را از طریق یک فرایند توضیحی فراهم می‌کند و توضیحات نیز بر پایه منطق رسمی هستند.
