تأثیر و نفوذ کلام در دنیای امروز فقط به محتوای نگارشی و چینش کلمات محدود نمی‌شود. بدون توجه به لحن، آهنگ صدا و زبان بدن نمی‌توان از میزان تأثیرگذاری یک سخنرانی اطلاعات دقیقی به دست آورد. از این رو در سخنرانی افراد مشهور به ویژه سیاست مداران هر سه پارامتر محتوا، لحن و زبان بدن مورد توجه قرار می‌گیرد، زیرا بررسی و مطابقت این سه مؤلفه با هم بر اثرگذاری سخنان آنها می‌افزاید. برای افرادی که سخنرانی های پیشین روحانی را در سال های گذشته در مجمع عمومی سازمان ملل مشاهده کرده‌اند، این سخنرانی مؤثرترین سخنرانی وی بوده است؛ هم به این دلیل که پس از صحبت های ترامپ و نتانیاهو همه مشتاق شنیدن پاسخ و واکنش رئیس جمهور روحانی بودند و هم به این دلیل که چارچوب نوشتاری و بیانی سخنرانی منجر به اثرگذاری بیشتر آن شده بود.
در مقایسه با سخنرانی های پیشین و به طور مشخص اولین سخنرانی روحانی در همین جایگاه، تفاوت های بسیاری به نظر می‌آید. در میان ۴۸ تصویری که در پایگاه اطلاع رسانی دولت منتشر شده، در تصاویری که به وضوح می‌توان صورت روحانی را مشاهده کرد، رضایت، شعف، جدیت، تعجب و در جایی کمی خشم قابل تشخیص است. وقتی درباره دستاوردهای دولت در برجام می‌گفت، آرامش و طمأنینه در کلام وی پیدا بود. از سوی دیگر استفاده از جملاتی کوتاه با ترکیب های متضاد ولی مرتبط مانند تعریف اعتدال که از ساختار «اعتدال یعنی... و نه...» و «جمهوری اسلامی در پی... و نه...» علاوه بر اینکه به سخنران امکان تنفس راحت‌تر در حین ادای پی در پی کلمات را می‌دهد، از سویی دیگر با کاربرد مناسب وقفه و سکوت میان جملات بر اثرگذاری لحن سخنران می‌افزاید. اگرچه شاید بهتر بود هنگام بیان موارد سلبی کمی لحن محکم تری به کار برده می‌شد، اما رعایت عدم تقابل آوایی با لحن تند سخنرانی ترامپ از موارد قابل توجه در این سخنرانی است که حتی لحظه‌ای وارد تقابل صدایی نمی‌شود. حتی آنجا که درباره نقض برجام سخن می‌گوید، از لحن و آهنگ صدا مراقبت می‌کند تا جلوه زمخت تهدیدی نداشته باشد.
