سخنرانی فن و هنری است که از راه ارائه دلیل و برانگیختن عواطف، بر مخاطبان و شنوندگان خود تأثیر می گذارد و آنان را به سوی موضوع و هدفی خاص راهنمایی و برای آن زمینه سازی می کند.
2. همان گونه که در تعریف بالا دیدید، سخنرانی، راهنماییِ مخاطب به سوی «هدفی خاص» است که باید برای آن «زمینه سازی» کرد. بنابراین، شما در هر سخنرانی باید هدفی خاص را دنبال کنید و وظیفه خود را «راه نشان دادن» بدانید.
3. با توجه به تعریف سخنرانی باید توجه داشته باشید که سخنرانی هم «فن» است، پس به «دانش» نیاز دارید؛ و هم «هنر» است، پس به «ذوق» نیاز دارید. از اینرو، دانش و ذوق دو ابزار مهم در سخنوری هستند که شما باید خود را به این دو ابزار مهم تجهیز کنید و روز بروز، بر «دانش سخنوری» و «ذوق سخنوریِ» خویش بیفزایید.
4. با توجه به تعریفی که برای سخنرانی شد، شما در سخنرانی خود باید دو کار مهم را انجام دهید: یکی ارائه دلیل و دیگری برانگیختن عواطف. در کار اول باید بر «عقلِ» مخاطب خود و در کار دوم بر «احساساتِ» او تأثیر بگذارید و باید دانست هر سخنرانی ای که این «تأثیرگذاری» را نداشته باشد، سخنرانی نیست و گوینده آن نیز سخنران نیست.
