انواع مختلفی از اخبار جعلی یا گمراه کننده وجود دارد که در قالب شایعه، پروپاگاندا و طنز قابل طبقه‌بندی هستند.
شایعه: شایعات اطلاعات و اخباری هستند که صحت آنها تأیید نشده و وقتی کاربر در معرض آنها قرار می گیرد، تشخیص درستی یا نادرستی آن دشوار است و زمانی بیشتر می شود که «ابهام، خطر یا تهدید بالقوه ای» وجود داشته باشد. اغلب کاربران در مواجهه با چنین اخباری کمتر می اندیشند و به بررسی اصالت خبر نمی پردازند. در شایعه پراکنی، هر کاربر می تواند در فرایند بازنشر خبر، در محتوای خبر دخل و تصور کند و اطلاعاتی را اضافه یا کم کند. لذا با هر بازنشر خبر، ممکن است که خبر از شکل اولیه خود خارج شود و حتی کاملاً دگرگون شود. بی اعتمادی جامعه به رسانه های سنتی، قدرت رسانه‌های اجتماعی را در شایعه پراکنی چند برابر می کند.
پروپاگاندا: پروپاگاندا اخباری هستند که برای گمراه کردن عامدانۀ مخاطب یا تشویق نظر یا هدف سیاسی خاص سوگیرانه تولید شده است. درواقع پروپاگاندا در رسانه‌های اجتماعی برای دستکاری افکار عمومی استفاده می شود. پروژه تحقیقاتی در موسسه اینترنت آکسفورد روی نه کشور برزیل، کانادا، چین، آلمان، لهستان، اکراین و امریکا نشان می دهد که «دروغ، هرزنامه و اطلاعات غلط» از پروپاگاندای سنتی به پروپاگاندا در فضای آنلاین گسترش یافته و الگوریتم های فیسبوک و توئیتر نیز از آن پشتیبانی می کنند. این شبکه ها از ابزارهایی مانند حساب های خودکار یا برنامه ریزی شده برای لایک کردن، به اشتراک گذاری و پست کردن در رسانه‌های اجتماعی استفاده می کنند تا بازدید از یک خبر را بالا ببرند. (گاردین، 2017)
