برقراری ارتباط به شیوه آسان

اغلب ما تجربه حضور در کنفرانس ها یا سخنرانی های شرکت ها را داریم. صرف نظر از سخنران ها که با شور و اشتیاق خاصی مشغول صحبت هستند، سایر افراد توجه خاصی به محتوای سخنرانی ندارند. براساس پژوهشی که اخیرا روی شنوندگان سخنرانی ها در 12 کشور مختلف صورت گرفته است، بیش از 65 درصد افراد پس از مراسم هیچ اطلاع خاصی در مورد محتوای سخنرانی های انجام شده، ندارند.

اگر قرار باشد اوضاع به همین شکل پیش برود، باید شیوه جدیدی را برای انتقال اطلاعات به مخاطبان انتخاب کرد. با این حال در ایده حاضر قصد اشاره به موضوعی را داریم که می تواند تأثیر زیادی روی شیوه ارتباط شما با مخاطبان بگذارد. ریشه یابی علت عدم موفقیت مدیران در سخنرانی های مختلف را می توان در یک عامل اصلی خلاصه کرد: «سخنرانی طولانی».

به عبارت ساده، هیچ کس حوصله توجه به سخنرانی های طولانی را ندارد. بر همین اساس بهتر است در سخنرانی تان تنها به ارائه نکات ضروری مانند دیدگاه اصلی و استراتژی راهبردی برندتان بپردازید و از ارائه اطلاعات حاشیه ای صرف نظر کنید.

تاثیر فناوری در تغییر نقش ارتباطات شرکتی

امی هودز به عنوان مدیر ارتباطات در Dupont و Invista در 25 سال اخیر، گفت که فناوری پیشرفت کرده و نقش مدیران ارتباطات و نمایندگان روابط عمومی را در شرکت های بزرگ و کارخانه های صنعتی تغییر داده است. افرادی که در این موقعیت قرار دارند باید هنگام پاسخ دادن به سوالات سریع و دقیق باشند. او گفت: "شما باید بسیار متفکر باشید." "در حالیکه شما مجبور هستید بیدرنگ و سریع و انعطاف پذیر باشید تا بتوانید به هر چیزی در رسانه های اجتماعی توجه کنید که ممکن است نادرست باشد، شما باید در مورد آنچه شما می خواهید انجام دهید، به انجام آن مطمئن شوید."

او گفت: کسانی که در کارخانه های صنعتی و شرکت های بزرگ کار می کنند، باید کسب و کار خود را درک کنند و اطلاعات را به جامعه به شیوه ای دقیق که می تواند درک شود، منتقل نمایند. تنها راه رسیدن به این هدف، داشتن گفتگوهای مداوم با جامعه از طریق سیستم عامل های رسانه ای اجتماعی و ایجاد روابط چهره به چهره است.

نگاهی به توسعه و نقش روابط عمومی و ارتباطات

تصویر کلی و عمومی که مردم از کلمه «توسعه» در ذهن خود دارند مترادف با «پیشرفت» است. عامه مردم هر گاه کلمه توسعه را می شنوند، در ذهن خود یک نمای آرمانی از رفاه عمومی، صنایع پرتوان و قدرت مثال زدنی اقتصادی را مجسم می کنند.

با این که تعریف های مختلفی از توسعه ارایه شده است، اما می توان گفت که توسعه به مفهوم امروزی از قرن 18 به بعد مطرح شود و در واقع عمدتاً نیازهای جامعه سرمایه داری را در نظر داشت. نیازهایی چون: فراهم کردن بازار گردش کالا، ایجاد ثروت و در واقع رونق بخشیدن به تولیدات انبوه بعدها به ویژه بعد از جنگ جهانی دوم نظریه پردازانی مثل «دانیل لرنر» سعی کردند با تئوریزه کردن روندی که در غرب به خصوص در امریکا طی شد، این الگو را به کشورهای جهان سوم دیکته کنند و ادعا کنند که الگوی توسعه غربی آمریکایی جهان شمول است و کشورهای جهان سوم باید از راهی تبعیت کنند که کشورهای غربی در دو سه قرن گذشته طی کرده اند تا بتوانند در یکی دو دهه راهشان را به سوی توسعه کوتاه کنند.