در طول مذاکره بیش از ٥٠ درصد از آنچه در درون مخاطب و مشتری می گذرد را می توان از طریق زبان بدن کشف کرد!
-فشار دادن کف دست ھا به ھم و قفل کردن انگشتان روى ھم یک نوع حالت تدافعى است.
-نگاه داشتن دست ھا روى ھم به شکل ھرم نشانه آمادگى براى موافقت است.
-اگر مشتری یا مخاطب در حین صحبت با شما انگشت شصت را در میان سایر انگشتان پنھان کرد ، از موضوعى نگران است یا در واقع سعى دارد خود را پنھان کند.
-نشان دادن روى دست در حین صحبت، به معناى تردید در صحبت و یا پنھان کردن مطلبى است و معمولاً چنین شخصى، مشتری یا شریک تجارى خوبى نیست.
-دست به کمر: (تسلط)
-دست جلوی دھان: (ناباوری)
-باز کردن دکمه ھای کت و یا درآوردن آن: (احساس دسترسی به توافق )
-دست پشت کمر: (عدم تمایل به پاسخگویی )
-نشان دادن کف دست ھا: (صداقت )
-انداختن پا روی پا نشانه نا امیدی از مذاکره موفق است .
-چشمان بسته : ھرگاه چشمان یک فرد برای لحظه ای طولانی تر از چشم بر ھم زدن متعارف بسته و ابروھا نیز برخاسته شود یعنی : به حرف خود خاتمه بده .
-دست به سینه: (مخالفت)
-خاراندن پشت گوش یا بینی: (دروغ گویی )
-مالیدن دست ھا توسط مشتری به معنای اشتراک و اتفاق نظر با فروشنده است.
-گاز گرفتن لب ھا نشانه عدم اعتماد به نفس، دستپاچگی و خجالت است.
-خم شدن روی میز: (علاقه مندی )
-دست داخل جیب: (اعتماد به نفس)
-قرار دادن مچ پا روی مچ پای دیگر: (استرس)
