سرمه ای: این رنگ از زمان امپراتوری روم، رنگ اقتدار بود و خانواده امپراتور، لباس های سرمه ای می پوشیدند. می گویند این رنگ را افرادی می پوشند که خودشان را مقتدر و قدرتمند می دانند.
روانشناسان می گویند هر کس کت و شلوار سرمه ای داشته باشد، آدم باهوشی است. رنگ سرمه ای افراد را صادق و قابل اعتماد نشان می دهد. وقتی رهبران کشورهای پرقدرت (از نظر اقتصادی و نظامی) کنار هم جمع می شوند، کت و شلوار سرمه ای می پوشند تا نمایشی از هوش شخصی و قدرت کشورشان باشد.
خاکستری تیره: رنگ دومی که برای دیپلمات ها استفاده می شود، خاکستری تیره است. البته بعضی ها معتقدند که خاکستری، رنگ بی طرفی است. اگر در یک میهمانی دو طرف دعوا حاضر باشند، فرد میانجی با پوشیدن لباسی به رنگ خاکستری نشان می دهد که با کسی سر جنگ و دعوا ندارد.
قهوه ای: سومین رنگ دیپلماتیک، قوه ای است که بیشتر آدم های احساساتی آن را می پوشند.
مشکی: معمولا به این رنگ، نگاه منفی دارند اما از طرفی رنگ صلابت هم به حساب می آید. کسی که بخواهد حرفش را به کرسی بنشاند، مشکی می پوشد.
راه راه یا ساده: کت و شلوار را معمولا ساده انتخاب می کنند. لباس مشکی راه راه، صلابت مشکی ساده را ندارد به خصوص اگر فاصله خطوط روشن آن کمتر از یک سانتی متر باشد. هیچ دیپلمات یا بازرگانی نباید کت و شلواری بپوشد که فاصله خطوط راه راه آن کمتر از این مقدار است.
بیشتر بدانیم: در کت های دو دکمه که از سال 2008 مد شده، در مواقع عادی یعنی ایستادن، راه رفتن، مصاحبه، عکس گرفتن و تحویل سند، باید دکمه بالایی بسته و دکمه پایینی باز باشد. اگر دکمه کت دیپلمات ها باز باشد ایرادی ندارد اما در این صورت به این معناست که حرف جدی در میان نیست و می توان شوخی کرد.
