«اکنون به عنوان یک اصل اساسی در حوزه های هنری علی الخصوص شاخه هایی از هنر که مستقیما با عموم مردم مرتبط است و به آنها فروخته می شود مانند سینما و تیاتر و موسیقی، پذیرفته شده که گروه های هنری برای رسیدن هر چه بهتر به مقاصد خود اعم از مادی و معنوی نیازمند ایجاد حسن رابطه و درک متقابل و توسعه تفاهمات با یکدیگر، رسانه‌ها و مردم هستند.
قبل از آنکه به جایگاه و صحت عملکرد برخی افرادی که در حوزه روابط عمومی، تبلیغات و رسانه با عناوین شغلی مختلف، غیرکارشناسانه و دل به خواه مشغول به کارند بپردازیم بهتر است نگاهی کلی به تعاریف و وظایف این تخصص ها از منظر آکادمیک داشته باشیم.
در تعریف کلیِ شرح وظایف روابط عمومی آمده است: مهمترین وظیفه روابط عمومی، شناخت افکار عمومی و نفوذ در آن برای جلب رضایتِ توقعات ایشان است. طبعا این وظیفه، مجموعه‌ای از فعالیت‌های ارتباطی است که تحت عناوین ارتباطات امور فرهنگی و نمایشگاهی، انتشارات، سنجش افکار، پژوهش و برنامه‌ریزی دسته‌بندی می‌شوند که هر کدام تعاریف خود را دارند و ورود به آنها در این مقال نمی گنجد.
