رسانه و ترویج و توسعه فرهنگ

اصولاً انسان بدون ارتباطات، توانایی زندگی را ندارد و بدون آن، ساختن جامعه ممکن نیست. به عبارت دیگر، ارتباطات سنگ بنای ساختار جامعه است که در سطوح مختلف می‌تواند جلوه گر شود (بشیر، 1387). رسانه‌ها به عنوان عامل ارتباطی مهم در جامعه امروز به همراه سیاست‌های رسانه‌ای نقش اساسی در توسعه فرهنگی کشور دارند. رسانه‌ها با اتخاذ سیاست‌های متفاوت ارتباطی، توسعه فرهنگی کشور را تسهیل و تسریع می‌کنند. (نائبی و آغاز، 1388)

نقش تولیدات رسانه‌ها در توسعه به این معنا است که کلیه برنامه‌هایی که توسط تهیه کنندگان و برنامه سازان رادیو و تلویزیونی ساخته می‌شود، می‌تواند از جنبه‌های مختلفی به لحاظ اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در جایگاه‌های متفاوتی از آموزش اطلاع‌رسانی، آگاهی بخشی، مشارکت‌های اجتماعی و سایر موارد نقش ایفا کند. (فیروزی، 1391)

توسعه فرهنگی باید جامعه را در کسب و رشد اصالت‌ها، خلاقیت‌ها و فضیلت‌های اجتماعی به مدد بازشناسی و بازآفرینی فرهنگ مستعد خودی یاری دهد و در عین حال با مشارکت دادن تمامی افراد جامعه در فرهنگ آفرینی و تقویت و گسترش رقابت‌های سازنده، راه همگانی کردن فرهنگ را بگشاید. به طور کلی جایگاه شایسته رسانه‌های گوناگون در تنویر افکار و ایجاد فضای مناسب برای گفتگو و برخورد سالم و سازنده نظرات و همچنین اهمیتی که رسانه‌های گروهی در ارتقای سطح آگاهی و تعالی فرهنگ و دانش عمومی دارند، بی گمان یکی از مهمترین عوامل توسعه فرهنگی و از نشانه‌های پویایی و تحرک هر جامعه است. (زندی پور، 1384)

کارلسون و همکاران معتقدند رسانه دروازه‌ای است که از طریق آن فرهنگ به افراد منتقل می‌شود؛ اگرچه محتوای رسانه یک عنصر فرهنگی به شمار می‌آید. فرهنگ از شش لایه مجزا و در عین حال مرتبط با یکدیگر تشکیل شده است. سه لایه نخست، هسته فرهنگ و سه لایه بعد پوسته آن را تشکیل می‌دهند. لایه نخست (باورها) به معنای نظام جهان بینی و اعتقادات و نوع نگرش به خدا، انسان و جهان است. لایه دوم (ارزش‌ها) به معنای بایدها و نباید‌هاست. لایه سوم(هنجارها) به معنای الگوهای رفتاری برآمده از ارزش‌هاست. لایه چهارم (نمادها و اسطوره‌ها) شامل سرود، پرچم، مشاهیر و شخصیت‌های علمی و فرهنگی یک کشور است.

FATF به زبان ساده

1- FATF مخفف Financial Action Task Force on Money Laundering یا به فارسی خودمان "کارگروه اقدام مالی علیه پولشویی" است. یک نهاد که در سال 1989 تشکیل شده و هدفش مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم است. کشورها یا با این نهاد همکاری می کنند یا نمی کنند. تمام کشورهایی که با این نهاد همکاری می کنند، باید نسبت به رعایت 49 رهنمود اصلی این نهاد که به ادعای آنها باعث ضابطه مند شدن فعالیت های مالی و ورود و خروج پول از یک کشور به کشور دیگر می شود قول مساعد بدهند و مکانیسم هایی را با توجه به شرایط داخلی خودشان تعریف کنند. در نتیجه هیچ گونه معاهده نامه ای (چه الزام آور و چه غیرالزام آور) امضا نمی شود.

2- این ضابطه ها و استانداردها بصورتی بسیار سخت گیرانه تر در کشور ما در قانون مبارزه با پولشویی و قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم در دوران دولت های نهم و دهم به ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد تهیه شده و در نهایت مورد تصویب مجالس پیشین قرار گرفته است. تنها کاری که در دولت یازدهم و توسط شورای عالی مبارزه با پولشویی، که نهاد مجری در قوانین مصوب ذکر شده است، انجام گرفته، یکسری قول و قرارهایی (Political commitment) است که بر مبنای آن، ایران سعی خود را در جهت اجرای این 49 ضابطه خواهد کرد! این قول و قرارها هم الزام آور نیستند. و هیچ کشوری همه این ضوابط را بصورت کامل رعایت نمی کند. بلکه هر کشور صرفا قصد خود را برای شفاف کردن فضای مالی خود نشان می دهد.

3- هم اکنون FATF در دو موضوع از ایران قول مساعد گرفته است. تدوین ضوابط ورود و خروج ارز توسط مسافران در چمدان ها و دیگری منظم کردن سیستم حواله. این ضوابط قطعا باید در چارچوب قانون اساسی کشور و قوانین موضوعه باشد و دولت هم در همین چارچوب این ضوابط را روشن خواهد ساخت و نگرانی از این جهت وجود ندارد. ما در سال 2003 به کنوانسیون مبارزه با فساد (UNCAC) پیوستیم که بسیار سخت گیرانه تر و الزام آورتر بود ولی در این 13 سال هیچ گونه مشکلی برای کشور ایجاد نشد و با درایت موضوعات مدیریت شد. پس نگرانی ها چندان با شواهد تاریخی تایید نمی شوند و حتی ممکن است افشای برخی موارد خاص دست کشور را در مواردی که به امنیت ملی مربوط می شود ببندد که بسیار خطرناک است.

یافتن روابط عمومی فرامرزی

تجارت روابط عمومی و مشاوره های فرامرزی در سطح جهان رشد قابل ذکری داشته است. چند کشور معدود هستند که در ارائه مشاوره های فرامرزی روابط عمومی توانائی دارند. حتی شرکت های مشاوره ای چندملیتی هم در روش کار با هم تفاوت دارند.

بعضی ها مثل شرکت Burson-marsteller کلا دفاتر کار را مالک می شوند. بقیه با شرکت ها و سازمان هائی که با هم تحت یک سرپناه کار می کنند و مشتریان مشترکی دارند قرارداد می بندند. انتخاب یک شرکت مشاوره ای چندملیتی و یا محلی بستگی به کار موردنظر (کاری که باید انجام شود) و هزینه های احتمالی دارد.

تقریبا در تمام موارد اکثریت کارکنان یک دفتر مشاوره ای چندملیتی از افراد محلی هستند با همان میزان اطلاعات کارکنان یک دفتر محلی. اما میزان تجاربی که یک شرکت چند ملیتی می تواند ارایه کند از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. کلید این مسئله این است که چه کسانی روی پروژه کارمی کنند و سوابق آنها چیست.

روابط با سرمایه‌گذاران در روابط عمومی بین المللی

بسیاری از کشورها برنامه‌هایی را برای روابط با سرمایه‌گذاران در خارج از کشور، علی‌الخصوص اروپا و ژاپن دارند. بدیهی‌ترین اهداف مالی یک برنامة روابط با سرمایه‌گذاران در خارج از کشور، اطلاع رسانی و حفظ وفاداری سهامداران فعلی، جذب حمایت بیشتر برای سهام، گسترش تعداد سهامداران، و سهولت تأمین بودجه است بازارهای مالی اصلی اروپا، به ترتیب اولویت، عبارتند از: بریتانیا، آلمان، فرانسه و سوئیس.

جوامع سرمایه‌گذاری اروپایی با جوامع سرمایه‌گذاری امریکا متفاوتند. همچنین، این جوامع در هر کشور با کشور دیگر تفاوت دارند. در سوئیس در واقع کل مدیریت سرمایه‌گذاری توسط بانکها انجام می‌شود: از «سه بانک اصلی» (Swiss Bank Croportion, The United Bank, and Credit Suisse) گرفته تا بانکهای خصوصی کوچک. از طرفی، در بریتانیا تنوع زیادی در این زمینه وجود دارد و متخصصین سرمایه‌گذاری بین گروههای زیادی پراکنده‌اند: بانکهای سرمایه‌گذاری (معروف به بانکهای بازرگانی)، بانکهای تجاری (بانکهای تسویه کننده)، شرکتهای سرمایه‌گذاری سهام (Unit trusts)، دلالان، شرکتهای تخصصی مدیریت سرمایه‌گذاری، شرکتهای بیمه، و صندوق بازنشستگی.

در کشور آلمان، بانکها به مشتریان خصوصی رسیدگی می‌کنند، ولی بانکهای بزرگتر برای مجموعه سهام‌های مؤسسات دو نوع مؤسسه مدیریت سرمایه‌گذاری به وجود آورده‌اند؛ یکی برای اوراقی که به صورت عمومی فروخته می‌شوند، و دیگری برای مستمری و سایر وجوه مؤسسات. در فرانسه نیز بانکها کنترل اصلی سرمایه‌گذاری را به عهده دارند، ولی بسیاری مشتریان خصوصی کار خود را به کارگزاران فرانسوی می‌سپرند، شرکتهای بیمة بزرگ و اوراق قرضة عام (معروف به Sicav's) کار سرمایه‌گذاری وجوه شان را خود انجام می‌دهند.

اینها «حق» و «وقت» بازنشستگی ندارند

«قانون اصلاح قانون ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان» پس از طی مراحلی، با فرصت اجرای دو ماهه از سوی رئیس محترم جمهور ابلاغ شده است. قانون پربحثی که اظهارنظرهای متعدّد و متفاوتی در جامعه و محیط رسانه‌ای نسبت به مشمولان آن شده و می‌شود و با توجه به فراگیری و مستثنیاتی که دارد ، پیش‌بینی می‌شود همچنان این اظهارنظرها ادامه یابد.
اما پرسش‌های اساسی در ارتباط با اجرایی شدن این قانون، این است که آیا واقعاً اجرای آن منجر به نتایج مورد نظر قانونگذار می‌شود؟ آیا این قانون می‌تواند بخشی از مشکلات موجود نظام اداری را برطرف کند؟ آیا وجود بازنشستگان در دستگاه‌های اجرایی، موجب بروز مشکلات کنونی است؟
صرف‌نظر از پاسخ‌های مثبت و منفی احتمالی و یا درصد تحقق نتایج و اهداف مدنظر قانونگذار، بعلاوه باید نسبت به گزاره‌های زیر نیز با تأمل بیشتری ‌اندیشید که به عنوان مثال: مقوله اشتغال بازنشستگان با مدیریت‌های طویل‌المدت آنها، تفاوت ماهوی دارد، یا نظام اداری کشور، مشکلات بزرگتر و مهم‌تری از اشتغال بازنشستگان دارد که اجرای این قانون، کمترین کمکی به رفع و حل آنها نخواهد کرد.
گزاره‌ای از یکی از بزرگان مدیریت در ذهن دارم که گفته است، از دهه سوم قرن بیست و یکم، واژه بازنشستگی از کتب قانون نظامات اداری دنیا حذف می‌شود، اول به دلیل آنکه افراد حق ندارند، بازنشسته شوند، چون واجد دانش و تجربیاتی شده‌اند که به مثابه سرمایه ملی، متعلّق به تمامی افراد کشور است و باید نسل‌های جوان‌تر از این دانش و تجربه بهره‌مند شوند، البته با این توضیح که ضروری است ساعات کار بازنشستگان، متناسب با افزایش سن آنها، کاهش یابد و از ایشان در مناصب مشاوره‌ای یا موقعیت‌های آموزشی و انتقال مفاهیم و داشته‌ها و دانسته‌ها استفاده شود و نه مناصب طویل المدت – نزدیک به ابدی- مدیریتی!

تبدیل ایران مال به بزرگ‌ترین مال دنیا با اجرای «طرح توسعه»

مساحت تجاری ایران مال هم‌ردیف پروژه‌های بزرگ دنیا می‌ایستد و اندکی بزرگ تر از The Trafford Center انگلستان و Mall of America آمریکاست. میزان مسافت برای بازدید از کل این پروژه به اندازه پیاده روی از خیابان ولیعصر از میدان منیریه تا تجریش است.

به گزارش خبرنگار اقتصادی ایلنا، از سال ۱۳۹۰ ساخت پروژه «ایران مال» در زمینی به مساحت تقریبی ۳۲ هکتار آغاز شد. زیر بنای کلی مجموعه در فاز اول ۱.۳۵۰.۰۰۰ متر مربع است که به ۱.۹۵۰.۰۰ متر مربع با ساخت و تکمیل فاز دوم که اصطلاحاً «طرح توسعه» نامیده می‌شود، خواهد رسید.

در کل این پروژه علاوه بر بخش تجاری، دو برج اداری، پارکینگ، هتل پنج ستاره، دریاچه موزیکال و تالار پذیرایی تعبیه شده است. اگر بخواهیم مساحت کل پروژه را معیار قرار دهیم، باید آن را بزرگ‌ترین مجتمع تجاری، اداری و تفریحی جهان بنامیم. چون «دبی مال» یک میلیون و ۱۲۴ هزار متر مربع مساحت دارد و مرکز بزرگ تجاری چین، ۸۹۴ هزار متر مربع مساحت دارد. این قیاس صرفاً نشان دهنده فقط تفاوت این مراکز با بازار بزرگ ایران، از حیث نسبت مساحت تجاری به کل مساحت آنان است.

مساحت تجاری ایران مال هم‌ردیف پروژه‌های بزرگ دنیا می‌ایستد و اندکی بزرگ‌تر از The Trafford Center  انگلستان و Mall of America آمریکاست. میزان مسافت برای بازدید از کل این پروژه به اندازه پیاده‌روی از خیابان ولیعصر از میدان منیریه تا تجریش است.

رفتار یک فعال اقتصادی با رسانه ها باید چگونه باشد؟

من 330 هزار کارمند دارم و شرط می‌بندم که بالاخره یک نفر در جایی کار اشتباهی انجام می‌دهد که باید خیلی سریع برای جبران آن وارد عمل شد.

آینده نگر "وارن بافت" یکی از مدیرانی است که شاید بیشتر از هرکس دیگری برای حضور در رسانه‌ها و صحبت کردن با روزنامه‌نگاران و خبرنگاران وقت می‌گذارد. خودش می‌گوید یک دلیلش این است که روزنامه‌نگاران را دوست دارد چون آدم‌هایی اهل فکر کردن هستند و باعث می‌شوند که او هم بر روی مسائل دقیق‌تر شود. اما یکی از دلایل اصلی این است که او در تمام این سال‌ها هرجایی که لازم بوده به شیوه‌ای سیاستمدارانه سرمایه‌گذاری کرده است. به قول یکی از مدیران همکارش «شرکت ما بر این پایه استوار است که می‌دانیم نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم در آینده چه اتفاقی رخ می‌دهد.»

یکی از برگ‌های برنده وارن بافت در دنیای کسب‌وکار این است که او به خوبی بر حوزه روابط عمومی مسلط است. او با روزنامه‌نگاران رابطه خوبی دارد و هیچ‌وقت از فرصتی که فکر می‌کند منجر به معرفی بهتر شرکت و فعالیتش می‌شود نمی‌گذرد. در طول سال‌ها او همیشه به عنوان یک منبع خبری در دسترس روزنامه‌نگاران جدی حوزه اقتصاد بوده است و ناخودآگاه تبدیل به چهره‌ای محبوب در میان آنها شده که باعث می‌شود همیشه از او و شرکتش به خوبی یاد کنند. برنامه ویدئویی «آیکونیک وویس» بر روی یوتیوب، مصاحبه‌ای با وارن بافت انجام داده و از دل این مصاحبه نکاتی کلیدی در حوزه روابط عمومی بیرون کشیده است که از سوی وارن بافت رعایت می‌شود. ترجمه بخش‌هایی از این گزارش - مصاحبه را در این قسمت می‌خوانید.

تبلیغات سازمانی در روابط عمومی بین المللی

در تبلیغات سازمانی در کشورهای خارجی، شرکت مرکزی باید مراقب نظریاتی که در هر یک از این کشورها در مورد آن سازمان مطرح می‌شود باشد. برای مثال، اظهار نظر در مورد یکی از شعب خارجی، مثلاً اینکه شعب اصلی با مشکل مالی مواجه است، باعث تغییر قیمت سهام آن شرکت در اروپا می‌شود و یا هر گونه نظر اشتباهی، در خارج از کشور ممکن است مذاکرات شرکت مرکزی برای خرید یا فروش یک شرکت خارجی را به خطر بیندازد.

آنچه در شعب اصلی بیان می‌شود تأثیر زیادی بر شعب سایر کشورها دارد. به دلیل انتقال سریع اخبار، این تأثیر می‌تواند بسیار جدی باشد. برای مثال، رئیس یک شرکت در مصاحبه‌اش با یکی از نشریات اقتصادی مطرح کرد که وضعیت شرکت عالی است و سال آینده سال بسیار خوبی خواهد بود. در همان زمان، شعبه فرانسوی این شرکت که پول زیادی از دست داده بود در حال مذاکره با اتحادیه‌های فعال بود. این اتحادیه‌ها با استناد به گفته شرکت مرکزی که در مطبوعات فرانسوی نیز منعکس شده بود، رویه سختگیرانه‌تری را اتخاذ کرد. البته حقایق نباید مخفی شوند و برخی قوانین آمریکایی افشای اطلاعات درباره درآمدهای شرکت را الزامی می‌شمرند: ام�'ا شعبة فرانسوی باید محتاط‌تر عمل نموده و احتمال چنین اظهار نظرهایی را در نظر می‌گرفت و در مذاکراتش آن را لحاظ می‌نمود.

سبقت «ایران مال» از «دوبی مال»

به گزارش خبرنگار اقتصادی ایلنا، در رتبه‌بندی بزرگ‌ترین مال‌های دنیا بر اساس معیار «مساحت قابل اجاره»، مرکز تجاری-تفریحی «مال جدید جنوب چین» با اختلاف در صدر قرار دارد. این ابرمال همچنین بر اساس معیار مساحت کل پس از «دوبی مال» در جایگاه دوم بزرگ‌ترین مال‌های دنیا قرار دارد. این مال که در سال ۲۰۰۵ بازگشایی شد تا ۱۰ سال پس از افتتاح به‌دلیل خالی بودن، «مال ارواح» یا «مال مرده» نام داشت. با بازسازی این مال در سال ۲۰۱۵ (و تغییر کاربری آن برای استفاده قشر متوسط) اما اکنون ۱۰۰ درصد فضاهای تجاری آن در اختیار کسب‌وکارها قرار گرفته است. «مال جدید جنوب چین» با ۶۶۰ هزار متر مربع «فضای قابل‌اجاره» درحال حاضر بزرگ‌ترین مال دنیاست. به‌علاوه مساحت کل این مال ۸۹۲ هزار متر مربع است و ۲۳۵۰ واحد تجاری را در خود جای داده است.

روابط عمومی بین‌المللی

با شروع دهة 1980، روابط عمومی پیشرفت زیادی در سراسر جهان کرده بود. برای این رشته که زمانی فقط در امریکا و برخی کشورهای اروپایی و استرالیا دارای اهمیت‌ بود، حال در بیشتر کشورها مراکز مشاورة قابل رقابتی تأسیس شده بود. انجمن‌هایی مثل انجمن بین‌المللی روابط عمومی اهمیت بیشتری یافتند.

در مراکز آموزش هنگ کنگ، غنا، مالزی و نیجریه و در دبی دربارة روابط عمومی تدریس می‌شد و شرکت ها و رؤسای آنها به نحوی چشمگیر تأکید بیشتری بر روابط عمومی قائل می‌شدند و به بخش روابط عمومی مسئولیت‌های بیشتری می‌دادند.

همزمان، دولت ها و سازمان های دولتی به مسائلی چون صادرات، توسعه صنعتی، و توریسم توجه نشان دادند و نیاز به برنامه‌های وسیع‌تر را حس کردند. برای مثال هیت توسعة صنعتی ایرلند شمالی یک برنامة روابط عمومی ترتیب دادند تا مسائل را به نحو واقعی به سرمایه‌گذاران بالقوه از کشورهای برجستة صنعتی ارایه دهند. نتیجة این برنامه افزایشی قابل توجه در سرمایه‌گذاری‌های جدید بود. کشورهایی که صنعت توریسم در آنها بر اثر گردباد،‌ آلودگی، یا سایر بلایای طبیعی مورد تهدید قرار گرفته بود، برنامه‌ای ترتیب دادند که به محض مساعد شدن اوضاع، این خبر به بازارهایی که بیشترین ظرفیت توریست را داشتند برسد و مدیریت بحران در دهة 1990 به عنوان یک مسئله مهم مطرح شد.