سخن گفتن هر فرد به توانایی او در بیان سخنان صادقانه و معتبر بستگی دارد. تنها نیت خوب در سخن گفتن کافی نیست. بسیاری از افراد صادق که بی پرده سخن گفته اند، تأثیر بدی از خود بر جا نهاده اند. علت چنین اثر بدی این است که شخص نمی داند محتوای سخن خود را چگونه ساختاربندی کند و چگونه از زبان و شیوه سخنگویی برای بالا بردن اعتبار خود استفاده کند. اگر گفته های فرد به دور از تبعیض و تعصب به نظر برسد، اگر سخنران به روشی قابل فهم برای مخاطبان خود مسایل را مطرح کند؛ اگر نشان دهد که دیدگاههای مخاطبان را می فهمد، حالت تدافعی و یا تهاجمی نداشته باشد، نسبت به انتقاد دیگران واکنش غیر منطقی نشان ندهد، چنین شخصی به عنوان فردی معتبر و با ارزش شناخته می شود. علاوه بر این مواردی وجود دارد که با رعایت آنها افراد می توانند اعتبار کسب نمایند:
با مطرح کردن مسایل مخاطبان، از معترضان پیشی گیرند.
زبان خود را با مخاطبان خود هماهنگ سازند.
تا جایی که امکان دارد از خواندن مطالب از پیش نوشته شده، دوری کنند.
از یک ساختار خوب برای ارایه مطلب خود استفاده کنند.
با انرژی و قوت سخن گویند تا علاقه خود را به موضوع نشان دهند.
تلاش کنند با نگاه کردن به افراد با آنها تماس برقرار کنند.
سعی نکنند اطلاعات بسیاری
برای هر مورد ارایه دهند. هر چه بیشتر بگویند، اثر آن کمتر خواهد بود. با
چنین کاری ممکن است شنوندگان، نکات اصلی را از دست بدهند و یا مأیوس شوند.
بهترین راه برای به دست آوردن اعتبار
این است که به مخاطبان خود و مسایل آنها توجه نمایید، نه مسایلی که مد نظر
خودتان و یا کسانی است که از طرف آنها سخن می گویید. در کل راه حل های
بسیاری هست که می توان از آنها برای سخن گفتن با گروه هایی که بسیار سرسخت
هستند استفاده کرد.
