دقت در اهداف روابط عمومی، به خوبی روشن می‌سازد که توفیق این واحد حتی در وظایف برون‌سازمانی، موکول به موفقیت آن در بعد درون سازمانی است. چرا که اگر روابط عمومی با توفیق کامل وظایف برون سازمانی خود را انجام دهد، در حالی که در داخل سازمان، وظایف مربوط به آن معطل‌مانده باشد، موفقیت های بیرونی زیر سئوال می رود و چه بسا افرادی که در بیرون از سازمان به نظرمثبتی درباره سازمان رسیده‌اند، در تعامل با اعضای سازمان، به خلاف عقیده خود برسند که بی تردید، پایداری را بر جای خواهد گذاشت. افزون بر آن، اگر ارتباطات درون سازمانی، نابسامان و رها شده باشد، چه بسا موجب نارضایتی‌کارکنان شده و آنان را از مسیر همکاری لازم و مطلوب برای توفیق سازمان دور سازد. بنابراین، اهمیت روابط داخلی یا آن بخش از وظایف روابط عمومی که به درون سازمان مربوط می شود،کمتر از وظایف برون سازمانی روابط عمومی نبوده،و چه بسا در بعضی از مقاطع، با اهمیت ترهم باشد.
