واحدهای روابط‌عمومی سازمان‌ به لحاظ ضرورت داشتن تعامل مستمر با جامعه باید زمینه‌هایی را مهیا سازند تا شاغلان امکان بروز خلاقیت خود را داشته و بتوانند روابط مطلوبی را با جامعه برقرار سازند. در ایجاد خلاقیت در واحد روابط‌عمومی سازمان‌ها عوامل ذیل می‌تواند موثر واقع شود:

1. دارا بودن ذهن و ضمیر روشن؛
2. برخورداری از انعطاف لازم؛
3. استقلال فکری؛
4. تعامل گروهی با دیگران خصوصاً با جراید و مطبوعات و جامعه؛
5. تجربه‌ها و ایده‌های قبلی؛
6. سلامت فکر (توان گردآوری فکرهای متنوع و زیادی در مورد مساله)؛
7. کسب دیدگاه‌ها و نگرشی موافق نسبت به فکرهای نوین؛
8. حساسیت منطقی نشان‌ دادن نسبت به مساله؛
9. تاکید بر ضمیر ناخودآگاه و فعالیت آن بر روی مساله.

همچنین می‌توان اشاره نمود جهت این که شاغلین واحدهای روابط‌عمومی از خلاقیت و سلامت فکری برخوردار گردند از درس ذیل می‌توانند بهره‌گیری نمایند. فهرست ذیل تعدادی از مواردی که می‌توانند زمینه خلاقیت را برای شاغلین روابط‌عمومی مهیا سازد را بیان می‌دارد:
1. یادداشت برداری منظم از وقایع و رخدادها؛
2. انتخاب زمان و مکان مناسب و شناخت شرایط آنها؛
3. بکارگیری حس کنجکاوی و روان پرسیدن و سؤال کردن؛
4. خود را جای دیگران قرار دادن؛
5. برداشت از گزارش‌ها و نامه‌ها؛
6. استفاده از رویدادهای پیش‌بینی نشده؛
7. تنظیم فهرست ویژگی‌های مورد نیاز؛
8. تغییر شکل وضع موجود و دستکاری متغیرها.


بطور خلاصه می‌توان خاطرنشان ساخت عوامل مربوط به تعامل گروهی، برخورداری از انعطاف، دارا بودن ذهن و ضمیر روشن، تجربه و ایده‌های قبلی و استقلال فکری همگی می‌توانند در ایجاد زمینه‌های خلاقیت در پرسنل روابط‌عمومی سازمان موثر و کارآمد باشد.


ویژگی‌هایی که پرسنل خلاق باید واجد آن باشند
از آنجایی که عملکرد روابط‌عمومی سازمان پیوسته توسط جامعه مورد ارزیابی و تحلیل قرار می‌گیرد لذا باید پرسنل شاغل دارای ویژگی‌ها و صفاتی باشند که شاید سایر افراد غیرخلاق واجد آن نمی‌باشند. قدرت خلاقیت افراد را می‌توان از طریق مشاوره، هدایت و آموزش تقویت و بطورکلی «تعامل گروهی» فکرها را به فعالیت وامی‌دارد زیرا افراد گروه یکدیگر را برمی‌انگیزند. فرد خلاق معمولا همه چیز را از دیدگاهی گوناگون بررسی می‌کند و به وضعیت موجود قانع نیست، با جدیت معتقد است که روش‌های موجود قابل اصلاح هستند. بطورکلی افراد خلاق از ویژگی‌های ذیل برخوردار می‌باشند: (22)


1. مسائل و وضعیت‌های گوناگون را بگونه‌ای می‌بینند که قبلاً به آنها توجه نشده است.
2. معمولاً فکرهای جدید بکر و نو ارائه می‌دهند.
3. دیدگاه‌ها، فکرها و تجربیات حاصل از منابع گوناگون را به هم ربط می‌دهند و آنها را با توجه به نقاط ضعف و قوت‌شان بررسی و ارزیابی می‌کنند.
4. برا ی هر مساله یا موضوع که به آنان احاله می‌گردد، چندین راه‌حل جایگزین ارائه می‌کنند.
5. به عبارت محدود نمی‌شوند (استقلال عمل دارند).
6. از نیروهای ذهنی و بینشی استفاده می‌کنند.
7. از انعطاف نسبتاً بالایی برخوردار هستند.
8. نسبت به پیش‌فرض‌های قبلی تردید می‌کنند.


نن از فراگردهای فکری و عملی تواماً استفاده و بهره‌برداری می‌کنند.
اکثر افراد تصور می‌کنند که همه افراد می‌توانند با طی کردن فرایند خلاقیت به افرادی خلاق و مبتکر تبدیل شوند در حالی که نتایج حاصل از تحقیقات و پژوهش‌ها، حاکی از آن است که بعضی از افراد ظرفیت بیشتری برای خلاقیت دارند. محیط، نقش مهمی در تشویق یا تجدید استعدادهای خلاق دارد. بنابراین سازمان می‌تواند نقش موثری در ترغیب خلاقیت ایفا کند. به هر حال راه‌های عمده‌ای برای تقویت خلاقیت استفاده می‌شود که عبارتند از:


الف: ایجاد فضای خلاق
یکی از راه‌های ظهور نوآوری و خلاقیت بوجود آوردن فضای محرک خلاقیت است. معنی آن این است که مدیران و سرپرستان باید همیشه آماده شنیدن ایده‌های جدید از هر کس در مجموعه تحت سرپرستی خود باشند. یک نگاه سرد یا بهت زده سرپرست به زیردستی که پیشنهادی تازه ارائه کرده است به وی می‌فهماند که دیگر نباید از این نوع کارها و ایده‌ها ارائه نماید. از طرف دیگر هر حرف و ایده جدید نیز نمی‌تواند طرح یا ایده خلاق قلمداد گردد و باید مورد ارزیابی مناسبی قرار گیرد.


ب: دادن وقت خلاقیت
موضوعات غیراصولی و گرفتاریهای پیش‌پا افتاده و مشغولیتهای سبک و کم‌اثر غالباً کارکنان را از خلاقیت بازمی‌دارد. برخورد با مسائل فوری و فوتی و تامین حداقل نیازها بیشتر وقت روزانه فرد را می‌گیرد و فرصتی برای خلاقیت باقی نمی‌گذارد.


ج: استفاده از سیستم دریافت پیشنهادات
با استقرار این نظام و استفاده از مکانیزمهای تشویق کننده می‌توان افراد را به مشارکت موثر و تقویت زمینه‌های خلاقیت در آنها اقدام لازم را بعمل آورد. در اکثر سازمان‌ها این پدیده تحت عنوان نظام بررسی پیشنهادات شناخته می‌گردد.


د: ایجاد واحد ویژه خلاقیت و نوآوری (23)
در اینجا گروهی از کارشناسان در زمینه‌های مختلف گرد هم آمده و نوعی مخزن اندیشه طراحی می‌کنند که وظیفه اصلی آن بررسی مسائل و ارائه راه‌حل‌های ابتکار نو و جدید به قابلیت کاری نسبتاً بالا می‌باشد. این واحد می‌تواند مقبولیت نسبتاً زیادی در سازمان داشته باشد.