جایگاه یابی از طریق توسعه یک خدمت و یک آمیخته روابط عمومی به صورتی محقق می‌شود که این مجموعه و به اصطلاح صورت فلکی را در جای مشخص و خاصی در ذهن مخاطبان مختلف قرار دهد. رویکردهای جایگاه یابی اصولا یک یا چند شکل مختلف به خود می گیرند:
- خصوصیات خاص خدمت
- نیازها، مزایا، یا راه حل ها
- در مقابل یک خدمت دیگر
- موقعیت های خاص برای استفاده خدمت
- تفکیک از یک طبقه خدمت
جایگاه یابی اغلب در سایه پنج متغیر و عامل مهم مورد بررسی قرار می گیرد که در زبان انگلیسی هر یک با حرف D انگلیسی آغاز می شوند:
دانجلود درباره صنعت روابط عمومی گفت: ما دروغ نمی گوییم و به نادرست راهنمایی نمی کنیم. ما عادلانه بازی می کنیم. اساسا ما کاری نمی کنیم که از گزارش شدن آن توسط رسانه ها ابایی داشته باشیم. این گونه کار کردن راه درست است و باعث به وجود آمدن اعتماد بین ارباب رجوع ها، کارفرماها و رسانه ها می شود که برای تجارت هم خوب است.
در جلسه ای که اخیرا به بررسی چالش های، روندها و موضوعات پیش روی روابط عمومی پرداخت موضوعات و مسایل مختلفی اعم از اخبار جعلی، اهمیت نام و عنوان تجاری در رسانه های پرمخاطب و فعال امروز و رسوایی ها و چشم اندازها مطرح شد. مهارت ها، تکنولوژی ها و گردش کار در ارتباط بین رسانه ها و روابط عمومی همگی در حال هماهنگ شدن است و سال 2018، مانند سال قبل از آن، روابط عمومی می بایست در راس امور و تغدیه کننده سایر بخش ها باشد. شرکت ها و سازمان هایی که بر روی این بخش (روابط عمومی) سرمایه گذاری می کنند، موفق تر بوده و به بهره وری و سود آوری بیشتری دست پیدا می کنند. در اینجا به نمونه هایی از این دست اشاره شده است.
1- جایگاه حرفه ای روابط عمومی
روابط عمومی با شتاب زیادی در حال تغییر و رفتن به سمت شناخته شدن به عنوان یک رشته مدیریتی است. تحولات در روابط عمومی طی یک دهه گذشته شروع شده و رو به روز رو به افزایش است. به عقیده من سال 2018 سالی است که پیشرفت قابل ملاحظه ای در شغل روابط عمومی با بکارگیری شیوه های مختلف در حوزه های گوناگون به وقوع می پیوندد. در این بین، بحث و گفت و گو پیرامون رعایت اصول اخلاقی در روابط عمومی نیز گریزناپذیر خواهد بود.
از زمانهای گذشته وجود داشته است. زیرا همیشه در جهان یک عده رهبر بوده اند و یک عده دنباله رو. قدرت رهبران و پیشوایان اولیه، قدرت مذهبی بوده و به نام مذهب، اتباع و پیروان خود را وادار به متابعت و اطاعت می نمودند. در این دوره عقیده و نظر فرد واجد اهمیت نبوده بلکه آداب و رسوم قبیله و ایل و عشیره اهمیت و اعتبار داشته است. لذا در این دوره نیز پیشوایان اجتماع می کوشیدند تا با پیروان و اتباع خود جوامع مترقی امروز، طریقه و وسیله نشر اخبار، اطلاعات و ایده ها، روزنامه ها، مجله، فیلم، رادیو، تلویزیون و غیره می باشد. مردم را به حساب آوردن و اخبار و اطلاعات و افکار تازه را صحیح و دقیق در اختیار آنها گذاشتن لازمه ی یک جامعه آزاد و دموکراتیک است. جلب عقیده و اطمینان مردم نیز سروکار با روانشنادسی فردی و اجتماعی دارد، یعنی پایه ی این کار بر وقوف و اطلاع کامل بر طرز تفکر و روحیه فردی و روحیه ی اجتماعی افراد هر جامعه استوار می باشد.
اما تأمین اتحاد و تشریک مساعی و همکاری مردم برای مقصود و هدفی که در نظر است در هر اجتماعی مشکلترین و پیچیده ترین قسمت کار می باشد و در هر اجتماعی برای این منظور باید راه و روش و وسیله ای که مقتضی و متناسب آن اجتماع باشد اختیار گردد. یعنی راه و روشی که برای یک اجتماع مفید و مؤثر واقع می شود ممکن است برای اجتماع دیگر به علت اختلاف فرهنگ و طرز تفکر فردی و اجتماعی ثمر بخش نباشد.
بنا بر شواهد تاریخی موجود، «اطلاع رسانی» پس از جنگ جهانی دوم پدیدار شد و در زمان کوتاهی به سرعت گسترش یافت و به تبع آن، خدمات اطلاع رسانی نیز به کمک ابزار ها و تجهیزات موجود تحقق یافت تا به مخاطبان خود آگاهی دهد.
از سوی دیگر؛ «اطلاعات» عاملی تعیین کننده در دوام و بقای روابط عمومی است که با شناخت بیشتر آن، نظام نوین روابط عمومی تقویت خواهد شد و به اعتقاد برخی از صاحبنظران ، اطلاع رسانی و نقش آن در روابط عمومی زمانی روشن می شود که بدانیم و احدهای روابط عمومی در یک سازمان به طور معمول مراکزی هستند که همه برای کسب اطلاعات به آنها مراجعه می کنند ، از این رو باید در توانمند سازی و بهسازی آنان بیشتر بکوشیم.
بنا بر این؛ سیر تحول تاریخی روابط عمومی در ایران و جهان و نقشی که این نهاد در تحولات و رویداد های سازمان های معاصر دارد، حقیقت انکار ناپذیری است که ضرورت توسعه فعالیت ها و همسویی آن با راهبردهای ملی و سازمانی را برای دستیابی به اهداف و تحقق برنامه ها بیش از پیش هویدا می کند.
