لیست کابینه پیشنهادی دولت دوزادهم تقدیم هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی شد. حسینعلی امیر معاون پارلمانی رئیس‌جمهور نامه معرفی وزرای پیشنهادی برای دولت دوازدهم را تقدیم مجلس کرد. مهم ترین افرادی که در حوزه روابط عمومی و تشریفات، چه داخلی و چه خارجی به کشور کمک خواهند کرد به شرح زیر است.
1.وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح: امیر سرتیپ امیر حاتمی
استقبال رئیس‌جمهور حسن روحانی در فروردین 1394 از رجب طیب اردوغان٬ رئیس جمهوری ترکیه در کاخ سعدآباد با اقدامی کم‌سابقه و معنادار همراه بود. یگان تشریفات اسب‌سوار که پرچم «یا ابا عبدالله الحسین» را حمل می‌کرد٬ در اطراف خودروی حامل اردوغان در حال حرکت بودند. جدیت ایران در برخورد با گروه‌های تروریستی منطقه و تأکید بر اهمیت امنیت عراق برای ایران پیام‌های این استقبال ویژه از اردوغان ارزیابی شده است.
مدیر کل روابط عمومی و تشریفات قوه قضاییه با صدور پیامی با تبریک روز خبرنگار بر تعامل هر چه بیشتر رسانه ها و دستگاه قضایی به منظور گسترش سطح آگاهی های حقوقی و قضایی مردم تاکید کرد.
متن پیام حسن رحیمی به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
ن و القلم و ما یسطرون
17 مرداد، روز گرامیداشت قلم های پاک سرشت و نجیبی است که در دستان اصحاب رسانه و خبر به جامعه آگاهی، امید و صداقت هدیه می دهند. 17 مرداد روز خبرنگار، روز گرامیداشت و پاسداشت اطلاع رسانی دقیق، متعهدانه و همراه با رعایت عدالت و اخلاق حرفه ای رسانه است.
ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهدای عزیز خبرنگار و نکوداشت استادان و پیشکسوتان عرصه اطلاع رسانی و خبر، این روز پر منزلت را به تمامی خبرنگاران و روزنامه نگاران ارجمند و پر تلاش بویژه خبرنگاران فعال در حوزه اطلاع رسانی حقوقی و قضایی تبریک گفته و آرزومند توفیق آنان در انجام وظیفه خطیر خود هستم.
بی‌شک همانگونه که صاحب نظران و آگاهان عرصه‌های اجتماعی و حقوقی می‌دانند و همواره بر آن تاکید دارند افزایش سطح آگاهی‌های حقوقی و قضایی موجب پیشگیری از وقوع جرایم و کاهش حجم پرونده های وارده به دستگاه قضایی است.
افزایش این آگاهی ها قطعاً یکی از وظایف مهم خبرنگاران و رسانه های مختلف و دلسوز و متعهد است که می توانند در تعامل بیشتر با دستگاه قضایی موجبات تحقق این امر مهم را فراهم کنند. در پایان ضمن تقدیر از تعامل مناسب، دقیق و مبتنی بر چارچوب های قانونی تمامی خبرنگاران و مدیران رسانه ای با دستگاه قضایی، خواهان استمرار این هماهنگی و تعامل و امیدوار به توفیقات روزافزون اصحاب رسانه هستم.
پیروز و سربلند باشید.
انسان از روزی که خلق شد و خود را شناخت با ارتباط عجین شد. با خود، با خدا و با دیگران. ابتدا نحوه رفتار با خدا و دیگران و حتی با خود را نمی دانست و در این راستا گاه دچار اشتباه می شد، اشتباهاتی که بعضا زندگی او را دگرگون یا ویران می ساخت. پس به فکر راه و روش انجام درست ارتباط افتاد. در این میان پیامبران و مصلحان به کمک آمدند و آداب کارها را به انسان آموختند که کیفیت زندگی هر کس به کیفیت ارتباط او بستگی تام تمام دارد.
از همان آغاز آداب کارها دو مسیر مختلف یافت. پیامبران و مصلحان راه تعامل و مصاحبت و صمیمیت با مردم گرفتند. جلسات آنها مردمی و در نهایت به صورت دایره درآمد تا کسی به دلیل مکان بر دیگری برتری نداشته باشد و بدون حاجب و دربان با مردم در تماس بودند. شاهان و سلاطین اما از مردم فاصله گرفتند، بر جایگاه های بلند و ستبر نشستند و دیوار ها و حاجبان بین آنها و رعیت دوری افکند.
روزگار گذشت و گاه ارباب دین که از خدا فاصله می گرفتند همچون قرون وسطی اروپا، آداب قیصران و امپراتوران پیشه کردند و مالک الرقاب مردم شدند. طبعا تشریفات هم متحول شد و برای سال های متمادی، نمایندگان کلیسا نیز از سفرای سایر دول متمایز گشت.
در دوران اخیر، تشریفات دوباره به نقطه آغازین بازگشته است. رهبران، خدمتگزاران مردم شدند، حجاب ها برطرف و فاصله ها ناپدید گشت.
عقیده آنتونیو اسکاراموچی– و متصدی بدنام مدیر ارتباطات کاخ سفید و مشاور ارشد رئیس جمهور منبعی از دروس را برای ما فراهم کرد، هرچند برخی از آنها از موارد منع شده گرفته شده بود. در اینجا شش درس برای هر مدیر ارتباطات هست تا با آن زندگی کند یا بمیرد.
1. اصرار کنید که شما به طور مستقیم به مدیر اجرایی اصلی گزارش می کنید
حداقل در این مورد حق با آنتونیو اسکاراموچی بود. اگر شما در شرف کشف چیزی بزرگ هستید، با رئیس خود از روز اول همراه شوید، به خصوص با در نظر گرفتن چرخه خبری 24 ساعته. اگر رئیس بزرگ اصرار دارد که شما به بازاریابی گزارش کنید، اصرار کنید که شما نمی توانید کارتان را در ان صورت به نحو احسن انجام دهید.
2. ارتباط محکمی با خبرنگارها برقرار کنید
توجه داشته باشید که من نگفتم رابطه "مورد اعتماد". چنین چیزی وجود ندارند. قلدری کردن و زور گفتن به خبرنگارها یا ترساندن انها نمی تواند پوشش بزرگی که شما دنبالش هسیتید برایتان فراهم کند.
3. خبرنگارها شما را نقل قول خواهند کرد
کلمات خود را آگاهانه انتخاب کنید. اگر شما قبلا رابطه مستحکمی برقرار کرده اید(به شماره 2 روجوع کنید) شما می توانید با دور کردن چیز ها از سر تیتر خبرها از مهلکه جان سالم به در ببرید. این توصیه را از من و 750000 همکار روابط عمومی بپذیرید: شما با آتش بازی می کنید اگر شما با چیزی شروع کنید که نباید نوشته می شدند.
4. آنقدر تظاهر بکنید تا اینکه به خواسته خود برسید.
هرچند شاید برخی افراد اظهارات اسکاراموچی را این طور تصور کنند که شخص مجبور نیست هیچ یک از تجارب روابط عمومی را داشته باشید تا به پست ریاست اصلی ارتباطات موسسه برسید، ممکن است نتایج آن چیزی نباشد که مد نظر رئیس هست. به هر حال، این مطلب تاکید می شود: مدیران اجرایی روابط عمومی باید همانند بقیه ما، جایگاه خود را به دست اورند.
5. برای نامگذاری شخصی از لقب استفاده کنید.
از به کار بردن لقب گیرا به عنوان قسمتی از استراتژی نامگذاری خود واهمه ای نداشته باشید. لقب هایی که می توانید برای خود اتخاد کنید هستند، " بمب"، "پرنده"، و " یارو".
6. رئیس خود را مشهور کنید نه خود را
هرچقدر که بالا رفتن از پله های ترقی می تواند برای شما خوش آیند باشد، تعداد دفعاتی که شما خود در نشریات ظاهر می شوید را کنترل کنید.
متاسفانه، اسکاراموچی به این قانون طلایی اعنتا نکرد، و حالا این درسی برای همه ما است. این به خصوص حائز اهمیت است اگر رئیس شما ترجیح می دهد به تنهایی در شکوه نشریات و خبر جلوه گری کند. اگر این توصیه را نادیده بگیرید، شما فرد بعدی خواهید بود که این جمله مشهور را می شنوید.: "شما اخراجید".
توسعه روابط عمومی در هر نظامی متاثر از نظام سیاسی حاکم و پیش شرط آن وجود فضای باز سیاسی و برچیدن انحصارات دولتی در عرصه اقتصاد است. لذا توسعه روابط عمومی را تنها در نظام سیاسی باز می توان پیش بینی کرد.
در نظام های نیمه بسته و نیمه باز کاربرد روابط عمومی در شکل حقیقی آن قابل تصور نیست. گرچه واحد های ظاهرا در ارتباط دولت- ملت به کار گرفته می شود، لیکن در عمل ماهیت عملکرد آنها با ماهیت واقعی روابط عمومی فاصله می گیرد.
کاربرد اصول عام و کلی روابط عمومی در یک نظام اقتصادی و سیاسی متمرکز، اقتدارگرا یا تمامیت خواه ( توتالیتر) امری بس دشوار است، زیرا در این گونه نظام ها، تبلیغات سیاسی یا پروپاگاندا به جای ارتباط دو سویه به کار می رود (دکتر پرویز علوی، شماره3، ص44) و به نسبتی که از اداره دمکراتیک جامعه دورتر می شویم، روابط عمومی مسخ می شود و جای خود را به مؤسسه آگهی، تبلیغ و تشریفات می سپارد. (مرحوم دکتر حمید نطقی - مدیریت روابط عمومی، ص 165) گرچه کشورها و نهادهای غیر دموکراتیک هم این ابزارها را به خدمت گرفته اند، اما در جایی که امکان بحث و انتقاد وجود ندارد، امکان تعالی به سوی گفت و شنود نیز که ما آن را با وظیفه روابط عمومی در مسؤلانه ترین و جامع ترین شکل آن مرتبط می دانیم، نمی تواند وجود داشته باشد. ( مارنتر کوهن - درسنامه روابط عمومی).
براساس آنچه گفته شد. می توان نتیجه گرفت که تنها در نظام های مردم سالار یا نظام سیاسی باز که آزادی ها و حرمت انسان به رسمیت شناخته می شود، امکان توسعه روابط عمومی وجود دارد. این واقعیت را می توان در بررسی تاریخچه روابط عمومی در جهان نیز به وضوح یافت. رشد روابط عمومی در جوامع غربی از جمله امریکا و انگلستان و استفاده از آن به شکل واحد تبیلغات در نظام های کمونیستی سابق به عنوان یکی از اشکال نظام بسته، نمونه هایی از مصادیق عینی واقعیت مذکور به شمار می روند.
بنابراین در نظام سیاسی بسته با نبود روابط عمومی مواجه هستیم. لیکن در نظام سیاسی نیمه بسته شاهد رشد روابط عمومی به شکل واحد تبلیغات و تشریفات و در نظام سیاسی نیمه باز به شکل ر انعکاسی و اطلاع رسانی هستیم. بنابراین روابط عمومی صرفا در یک نظام سیاسی باز می تواند در قالب ماهیت واقعی خود برای خدمت به مردم و انسان ها توسعه پیدا کند. و وقتی که توجیه نارسایی های نظام لازم باشد، رشد شکلی روابط عمومی در دستور کار نظام های بسته و نیمه بسته قرار می گیرد.
همه ما ممکن است مرتکب اشتباهات بزرگ کاری درحین انجام وظایف خود شویم. حتی اگر در کار خود تخصص بالایی داشته باشیم و برای شرکتهای بزرگ و معروفی نظیر اپل، PayPal یا برندهای معروف دیگر کار کنیم. مسلما همه ما هنگامی که مرتکب اشتباهات کاری بزرگ می‌شویم، حس بدی پیدا خواهیم کرد. اما نکته مهم اینست که بتوانیم از این اشتباهات درس بگیریم و قدم‌های بعدی کاری خود را طوری برداریم که این اشتباهات دیگر تکرار نشود.
امروز از تجربیات Cameron Craig استفاده کرده و برخی از اشتباهات بزرگ روابط عمومی وی را مرور می‌کنیم:
مصاحبه در اوج خستگی
من کار خود را حدود 22 سال پیش و در سیدنی استرالیا آغاز کردم.
مدیرعامل یکی از نمایندگی‌های بزرگ در لندن نیز برای ملاقت‌های کاری و تجاری با یک پرواز به سیدنی آمده بود. هنگامی که به سیدنی رسید، مسئولیت برخی از مصاحبه‌های تلویزیونی را متقبل شد. با این حال اتفاقاتی که افتاد مرا متوجه کرد که این تصمیم، تصمیم خوبی نبوده است. در واقع به خاطر حضور یک خبرنگار معروف، من او را برای قبول مصاحبه تحت فشار گذاشتم. مابین مصاحبه، زمانی که خبرنگار برای پاسخ به تلفنش اتاق را ترک کرد، مدیرعامل از خستگی به خواب فرو رفت. این اتفاق، نه تنها مصاحبه را ناتمام رها کرد که برای شرکت نیز وجهه خوبی نداشت.
درسی که از این اشتباه به عنوان یکی از اشتباهات بزرگ در حوزه روابط عمومی خود گرفتم: هنگامی که برای نیروهای انسانی برنامه ریزی می‌کنم، باید این نکته را در نظر گرفتم که آنها هم مانند همه مردم توانایی محدودی دارند.
انتشار نادرست فایل‌های محرمانه
در بین تجارب کاری من، زمانی وجود دارد که من برای یک شرکت بزرگ کار می‌کردم که این شرکت به اطلاعات شرکت دیگر دسترسی داشت. در این شرکت، ما با یکی از سه نماینده برتر خود در حوزه روابط عمومی بر روی برنامه‌ها و طرح‌های شرکت کار می‌کریم. یک روز نمایندگی از من درخواست کرد پاره ای از اطلاعات را به سرعت به او برسانم. بنابراین من نیز یک فایل که حاوی جزییاتی در مورد برنامه‌های آتی شرکت برای نمایندگی فرستادم. در آن‌جا، این اطلاعات بر روی سرورهایی که دسترسی آن برای سایر کارکنان آزاد بود قرار داده شد. در این میان، یک کارشناس با خواندن فایل و اهداف آتی شرکت متوجه قصد ما از برقراری ارتباط با شرکتی که دوست او در آن‌جا مشغول به کار بود، شد و دوست خود را از این موضوع آگاه کرد.
درسی که از این اشتباه بزرگ در حوزه روابط عمومی گرفتم: هنگام به اشتراک گذاری اطلاعات حساس، تنها آنچه مورد نیاز است به اشتراک بگذارم. اگر من آن روز زمان بیش‌تری داشتم و چند اسلاید آخر آن فایل را حذف کرده بودم، این اتفاق نمی‌افتاد. درست است که در اکثر شرکت‌ها قرارداد محرمانگی اطلاعات امضا می‌شود، اما کارمندان ممکن است به هر حال در نگهداری اطلاعات دقیق و کوشا نباشند. پس بهتر است ریسک نکنیم.
از دست دادن پروژه به دلیل نقص اطلاعات
روزی من و سایر همکارانم مشغول کار بر روی یک پروژه بزرگ در حوزه تکنولوژی بودیم. تیم ما، تحقیقات بسیاری انجام داده بود و یک فایل غنی و کامل برای ارائه از کار آماده کرده بود. بنابراین، ما تقریبا از موفقیت خود در این پروژه مطمئن بودیم. بنابراین قرار ملاقاتی با مشتری تنظیم کرده و طرح خود را به او ارائه دادیم. ابتدای کار همه‌چیز خوب پیش رفت و طرح و پروژه ما مورد توجه آنان قرار گرفت. تا این که آنها شروع به پرسیدن سوال کردند. در اینجا بود که ما متوجه شدیم هفته قبل مقاله‌ای در ارتباط با این پروژه منتشر شده است که ما از آن بی‌اطلاع بوده‌ایم.
درسی که از این اشتباه به عنوان یکی از اشتباهات بزرگ در حوزه روابط عمومی خود گرفتم: در مورد پروژه و مشتریان هدف خود تا لحظه قبل از ملاقات آنها به تحقیق و مطالعه ادامه دهید. شما باید از همه اخبار در مورد کارتان آگاهی داشته باشید و هیچ توجیهی پذیرفته نیست.
رزرو تلفنی
سال‌ها قبل، من موظف شدم یک محل برگزاری کنفرانس مطبوعاتی را برای یکی از مشتریان مهم خود رزرو نمایم. بنابراین، به سراغ یک هتل خوب که مطمئن بودم مشتری آن را دوست خواهد داست، رفتنم. صبح روز کنفرانس، هنگامی که به هتل رفتم با نگاه‌های ناراضی و بعضا عصبانی مشتری روبرو شدم. بله! سالنی که رزرو کرده بودم بسیار کوچک بود و سیستم روشنایی آن نیز دچار مشکل بود. این اشتباه، یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات کاری من بود.
درسی که از این اشتباه به عنوان یکی از اشتباهات بزرگ در روابط عمومی خود گرفتم: برای انجام کارهای مهم حتما حضوری مراجعه کرده و به یک تلفن اکتفا نکنم.
عدم هماهنگی اعضا در یک جلسه مهم
بیایید هنگام اعتراف به اشتباهاتمان، ارتباطات داخلی را فراموش نکنیم. این اشتباهات برای کسی که در شرکتهای مرتبط با تکنولوژی کار کرده باشد، حتما آشناست. ما قرار بود ارائه‌ای 30 دقیقه‌ای در جلسه هیئت مدیره شرکت داشته باشیم. مسئول اصلی این تیم برای تولید محصول جدید، جوانی باهوش و پرانرژی بود. اما طرح اولیه او بلندپروازانه بود. او می‌خواست تمام اعضای تیم روی صحنه حضور پیدا کنند و هر کدام چند دقیقه در مورد محصول صحبت کنند. بعد از آن نیز دو دمو از محصول داشته باشد. من با او مخالفت کردم، اما او قبول نکرد. زمانی که ارائه برگزار شد، بیشتر شبیه رفت و آمد بود تا یک ارائه و سخنرانی.
درسی که از این اشتباه به عنوان یکی از اشتباهات بزرگ در حوزه روابط عمومی خود گرفتم: هنگامی که می‌دانید چیزی که تیم شما قرار است اجرا کند، ریسک بالایی دارد و ممکن است کل جلسه را خراب کند، از مواضع خود کوتاه نیایید. اگر همه چیز به خوبی پیش نرود، شما نیز مقصرید.
در مراسم رسمی، وقتی رئیس جمهور که به استقبال یک مقام عالی رتبه خارجی می‌رود و یا وقتی او را برای رفتن به یک سفر خارجی بدرقه می‌کنند، علاوه بر مسئولین دولتی و شخصیت‌هایی که در مراسم حضور می‌یابند، یک آجودان مخصوص پشت‌سر رئیس جمهور می‌ایستد و هنگام حرکت نیز او را همراهی و هدایت می‌نماید.
در ایران از آجودان یک نظامی برجسته با درجه امیری (تیمسار) است که به مناسبات و تشریفات نظامی داخل و خارج کشور کاملاً آشناست و از جنبه‌های فردی از تناسب اندام، برازندگی، تیزهوشی و اعتماد به نفس برخوردار است. شکوه‌دادن به مراسمهای استقبال و بدرقه رسمی از مقام ریاست جمهوری هنگام خروج و ورود به کشور و نیز مراسمهای استقبال و بدرقه از رؤسای جمهور مدعو از طریق نظارت و فرماندهی و کنترل نیروهای تشریفات نظامی و آرایش صحنه‌ها با موقعیت مکانی و زمانی راهبری و همراهی با رئیس جمهور هنگام استقرار در جایگاه، ادای احترام به پرچم و دیدن سان و رژه از وظایف اصلی آجودان رئیس جمهور است. حضور محافظ در مراسم استقبال و بدرقه در ترکیب همراهان، القای ناامنی کرده و کاری نامتعارف است. عدم وجود آجودان در سه مراسم نخست حسن روحانی موجب ناهماهنگی‌هایی در هر سه مراسم گردید.
آجودان همچنین یک منصب نظامی است که معمولاً معادل گروهبان، سرجوخه، و یا استوار درنظر گرفته می‌شود. اما در برخی کشورها، ژنرال آجودان از بالاترین درجات نظامی است.
در زمان صفویه و قاجاریه کسی که عهده دار این وظایف باشد را ایشیک آقاسی می‌نامیدند. این کلمه دوره قاجاریه چه بصورت انفرادی و چه بصورت ترکیب، به عنوان یک لقب قاجاری به‌کار می‌رفته‌است.
واژه آجودان از زبان فرانسه به فارسی راه یافته و در ابتدای ورود، به صاحب منصبی در حد نایب اطلاق می‌شده‌است.
علاوه بر آجودان و آجودان‌باشی(رئیس آجودانان)، القاب ترکیبی و مناصبی همچون ژنرال آجودان، آجودان حضور، آجودان خلوت و آجودان مخصوص در دربار ناصرالدین‌شاه معمول بوده‌است.
آغاز استفاده از این واژه در زبان فارسی، به دوران قاجار و سفر ژنرال کلود ماتیو فرانسوی به ایران باز می‌گردد. استفاده از این واژه ابتدا فقط در مناصب لشکری و نظامی معمول بود. سپس در دستگاه دیوانسالاری قاجار دچار دگرگونی گردید و به عنوان مقام و منصب اداری و همچنین لقب و نشان افتخاری استفاده شد.
رفته رفته استفاده از این لقب در مناصب درباری و کشوری چنان گسترده شد که اعطای این لقب از هیچ قانون منطقی پیروی نمی‌کرد و اختیار اعطای آن نیز به شخص شاه محدود نبود. پس از دوره قاجار و در دوره پهلوی نیز استفاده از این لقب معمول بوده‌است
از معروف‌ترین افرادی که در دوره قاجار لقب آجودانی داشته‌اند می‌توان به این افراد اشاره نمود
احمدخان آجودان حضور
مهدی‌خان وزیر همایون
سیدمحمد آقا مردک
آقارضا اقبال‌السلطنه(محل کار او به آجودانیه معروف شد)
مرتضی قلیخان میرزا ژنرال آجودان حضور همایون
سیف‌الدوله سلطان محمد میرزا ژنرال آجودان مخصوص مبارک
علیرضا خان ژنرال آجودان
میرزا سید محمد بقا آجودان
پرنس ارفع
محمدخان امیرعلایی (آجودان احمد شاه)
سرهنگ محمدحسین فیروز (آجودان احمد شاه)
آجودان‌های شاهان پهلوی
محمد شاه‌بختی
ادیب هویدا
ناصر مشیری
هدایت‌الله ذوالفقاری
فریدون سررشته‌داری
سیروس فرزانه
فرهنگ ممتاز
عبدالله امیرخزعل
سردار جاف
مجید امینیان
رفیع فرهور
ارتشبد رضا عظیمی (آجودان محمدرضا شاه)
ارتشبد بهرام آریانا (آجودان محمدرضا شاه)
ارتشبد فریدون جم (آجودان محمدرضا شاه)
ارتشبد جعفر شفقت (ژنرال آجودان محمدرضا شاه)
ارتشبد غلامعلی اویسی (آجودان محمدرضا شاه)
سپهبد اسدالله صنیعی (در دوره ولیعهدی)
ارتشبد حسن طوفانیان (آجودان محمدرضا شاه)
محمد خاتم(آجودان محمدرضا شاه)
سپهبد جعفرقلی صدری (آجودان محمدرضا شاه)
سرلشکر مقصود همپائی (آجودان محمدرضا شاه)
سرتیپ عزیز دماوندی (آجودان محمدرضا شاه)
غلامرضا پهلوی (آجودان محمدرضا شاه)
جمهوری اسلامی
امیر سرتیپ ستاد حسین افشارزاده (آجودان محمود احمدی‌نژاد)
امیر سرتیپ دوم ستاد حسین ولیوند زمانی (آجودان حسن روحانی)
خبرگزاری پانا گزارش داد: در تمام کشورهای جهان همیشه یک مقام نظامی به هنگام بدرقه و استقبال مقامات دیگر کشورها آنها را مشایعت می کند و در هنگام عبور روسای جمهور از کنار دسته تشریفات و نواخته شدن سرود ملی کشورها در کنار روسای جمهور قرار دارد.
امیر سرتیپ افشارزاده یا همان آجودان احمدی نژاد مقام نظامی است که همیشه وی را در سفر به دیگر کشورها بدرقه می کند و همچنین در مراسم استقبال و بدرقه روسای جمهور دیگر کشورها با لباس نظامی و پشت سر رییس جمهور حاضر می شود.
ظاهرا امیر به علت علاقه به کارهای ساختمانی و باغبانی آستین بالازده و به سنگ کاری و کاشتن گل و گیاه در محوطه ساختمان مرکزی و یا همان محل برگزاری جلسات هیات دولت مشغول است. همانطور که در مراسم تشریفات لباس نظامی برتن دارد در کارهای ساختمانی مقید به پوشیدن لباس مخصوص این کار است.
